24-25.08.09 r. - Przygoda trwa! :)

Wątpliwości pojawiły się już wcześniej. Może tylko z czasem dojrzały, poparte mocnymi argumentami. Nie jesteśmy do końca przekonani, jak powinniśmy postąpić. Przebookować bilety lotnicze i wrócić do Polski czy na przekór trudnościom kontynuować podróż? Podszepty ze strony przepełnionych niepokojem bliskich nam osób, pełne troski maile, wiadomości… i wciąż powtarzające się pytanie: „ Czy aby Afryka już nam się nie znudziła?” Wątpliwości, argumenty przemawiające za wcześniejszym powrotem do kraju, argumenty, argumenty… ! Pojawia się presja!

Fundusze przeznaczone na tegoroczną podróż są już na wyczerpaniu. Afryka okazała się droższa niż to sobie wcześniej wyobrażaliśmy, chociażby na podstawie relacji innych, podobnych nam włóczykijów. Trudno nam zmierzyć się z konsekwencjami naszych błędów, a czasem również złośliwością losu. Brak karty kredytowej (stąd większy koszt wynajmu samochodu na mniej korzystnych warunkach), wzrost cen paliwa, droższe wstępy do parków narodowych, droższe noclegi na polach namiotowych… Wciąż te wątpliwości!

Z drugiej strony przygoda nie może się skończyć tak nagle! Nie! Nie można jej zaplanować od początku do końca, okiełznać, przewidzieć wszystkiego! A jednak, są chwile, że do głosu dochodzi poparty argumentami rozsądek. „Przecież już tyle widzieliście, prawda?” – wciąż dźwięczy nam w uszach. Tak… i nie! Przecież pozostało jeszcze tyle do zobaczenia… Suazi… Lesotho!

*************************************************************************
– Naprawdę chcesz już wracać? Mamy jeszcze miesiąc zanim rozpoczną się zajęcia na uczelniach.
– Nie, nie chcę! Ale… możemy jeździć autostopem, ale nie wystarczy nam pieniędzy na długo. Po powrocie możemy poszwędać się jeszcze po Europie.

Oboje wiemy, że to nie będzie to samo. Wbrew rozsądkowi, tak trudno nam zrezygnować!

*************************************************************************

Przebyliśmy już blisko 4600 km. Jesteśmy na lotnisku w Johannesburgu dokładnie w tym samym miejscu, w którym 24 dni temu zaczęliśmy naszą podróż po Afryce Południowej. Na całej długości lewego boku wypożyczonej Toyoty wciąż widnieją ślady pazurów pewnej głodnej lwicy z Natal Lion Park, a siedzenie kierowcy dziwacznie klekocze. Prowadzimy naszego TAZZika do myjni samochodowej, gdzie dwójka czarnoskórych pracowników zmienia go w czysty, lśniący wręcz… klejnot??! Nad nami rozciąga się piękne, bezchmurne niebo. Czyściutka maska samochodu błyszczy w słońcu, rażąc po oczach. Cóż to za cudo?? Co za elegancja? Co za klasa? ;)

Brzuchaty jegomość, który wypożyczył nam samochód, wita nas z szerokim, przyjaznym uśmiechem. Może obawiał się, że już więcej nie zobaczy białej Toyoty TAZZ (kradzieże samochodów są tutaj wyjątkowo częste!)… albo nas? Oj, tak! TAZZik robi piorunujące wrażenie!! Jegomość zwraca nam w całości kaucję za wynajem auta i, pożegnawszy się grzecznie, szybko odchodzi. Najwyraźniej ślady lwich pazurów pozostaną jeszcze przez jakiś czas niezauważone… a może nigdy nie były wcale tak bardzo widoczne? ;)

Długo i uparcie pytamy o nasze bilety lotnicze. Okazuje się, że za ich przebookowanie musielibyśmy zapłacić wystarczająco dużo, aby za te same pieniądze, w skromnych warunkach, poszwędać się jeszcze kilka tygodni po Afryce! Przeglądamy pośpiesznie pocztę internetową w nadziei, że ktoś z Couchsurfing odpowiedział na nasze wczorajsze maile. Odpisały tylko dwie osoby. Jedną z nich jest Benjamin, który mieszka… z Polakiem! Dzwonimy!

– Cześć Paweł!
– Cześć. A co Was tutaj przywiało?

„Przygoda!” – odpowiadam w duchu – „I ta przygoda wciąż trwa!” :)

Zdjęcia (4)

Komentarze (0)